Suriye'deki Bedevi Arap olan Batra’nın anlattıklarına gȍre o 1915’te dokuz yaşındaydı ve Ermeni muhacirler birbiri ardından Der Zor’a varmışlar. Onlar Türk jandarmaların ve Çeçenlerin onlardan pek çoğunu öldürdüklerini görüyordular, ise hayatta kalan Ermeni kadınlar mecburen Arap çöl şeyhleri veya muhtarlarıyla evlendiler.

“Ben 93 yaşında bir çöl Arabıyım.

1915’te dokuz yaşındaydım ve Ermeni muhacirlerin birbiri ardından nasıl Der Zor’a vardıklarını çok iyi hatırlıyorum. Onlar eziyet çekmiş, aç, susuz, yalınayak idiler ve üzerlerinde yırtık giysiler vardı. Onlar Der Zor köprüsünün yakınında toplandılar. Bizler Türk jandarmaların ve Çeçenlerin onlardan pek çoğunu nasıl öldürdüklerini görüyorduk.

Hayatta kalan kadınlar mecburen bizim Arap çöl şeyhleri veya muhtarlarıyla evlendiler. O kadınlar iyi anneler oldular. Onların büyük bir kısmı din değiştirdi; bazıları ise değiştirmedi. Bizler Ermeni kadınların güzelliğine hayran kalmıştık. Onların harika gözleri vardı. Ayrıca, dengeli, itaatkâr ve namuslu idiler; hiçbir zaman dilenmediler.

Türkler Ermenileri Suriye çöllerine dağıttılar; Araplar ise acıyıp, onları çölden topladılar.”


Verjine Svazlian, Ermeni Soykırımı:Hayatta kalan görgü tanıklarının anlattıkları, 306, İstanbul, 2013, s. 792.